Anoniem bloggen: kan dat wel? En waarom zou je?
Het is één van de belangrijkste vraagstukken van mensen die een blog beginnen: hoeveel laat je van jezelf zien? Wat vertel je wel, en wat vertel je niet? Sommige bloggers maken een radicale keuze en kiezen voor anoniem bloggen. Maar waarom zou je kiezen voor anoniem bloggen? En hoe pak je dat aan? Daarover gaat deze post.
Anoniem bloggen: wat is dat eigenlijk?
Anoniem bloggen wil zeggen dat je blogt zonder je identiteit kenbaar te maken. Je gaat een blog maken, maar doet dat dus anoniem. Dat kun je bijvoorbeeld doen door een pseudoniem te gebruiken. Daarnaast letten bloggers die anoniem willen blijven, erop dat ze geen foto’s plaatsen die kunnen verraden wie ze zijn. Stel je bent bijvoorbeeld een dief en wilt graag vertellen hoe je dat allemaal aanpakt. Heel begrijpelijk dat je dan je identiteit verborgen wilt houden ; ) Je kunt dan bijvoorbeeld de naam Zakkenrollertje gebruiken, en geen haan die naar jou kraait. Jan Bommaert zegt hier iets interessants over:
‘Heel wat mensen die onder een pseudoniem twitteren/bloggen, motiveren die maatregel merkwaardig genoeg als een middel om zichzelf te kunnen zijn. Dat is vreemd want blijkbaar kan je alleen maar jezelf zijn als je een uiterst belangrijk deel van jezelf verbergt.’
Argumenten voor anoniem bloggen
- Je wilt je vrij voelen om alles te schrijven wat in je opkomt. En je voelt je minder vrij als je weet dat mensen die je kennen je blog kunnen lezen.
- Je blogt regelmatig over je werk, en wilt niet dat je baas dat leest.
- Je blogt over je familieperikelen, en het is niet handig als ze dat lezen.
- Je voelt je veilig als je anoniem blogt.
- Je wilt je privacy beschermen door je naam niet prijs te geven.
- Je blogt over iets dat je (nog) niet wilt delen met je omgeving. Je blog is een uitlaatklep en manier om feedback te krijgen en je gedachten te ordenen. Zonder dat iemand die je kent dat ook al te weten komt.
Argumenten tegen anoniem bloggen
Toch zijn er ook argumenten tegen anoniem bloggen.
- Het kan best heel lastig zijn om jezelf niet te verraden. Hoewel anoniem bloggen enerzijds een gevoel van vrijheid en ruimte kan geven, kan het tegelijkertijd ook beperkend werken. Je moet voortdurend op je woorden letten.
- Sociale media spelen tegenwoordig een grote rol bij blogpromotie. Als je anoniem blogt kun je hiervan geen gebruik maken.
- Als je blog een succes is, kun je dat met niemand delen. Het is immers geheim dat jij erachter zit.
- Als je online dingen doet die tegen de wet zijn, dan zullen ze je heus wel vinden. Zelfs als je anoniem blogt. En terecht.
- Als mensen écht willen kunnen ze waarschijn wel achterhalen dat jij achter dat blog zit.
- Het kan ook iets irritants hebben voor je bezoekers dat je anoniem wilt blijven, maar wel gebruik maakt van een publiekelijk blog.
- Je hebt mogelijk minder onderwerpen: omdat je jezelf niet wilt verraden zul je bepaalde dingen niet kunnen delen op je blog.
- De kracht van een blogger is het menselijke aspect. Dat mensen je leren kennen als persoon. Dat verlies je als je anoniem blogt.
Hoe kun je bloggen en anoniem blijven?
Als je anoniem wilt bloggen, heb je allereerst een speciaal emailadres nodig dat je hiervoor gaat gebruiken. Dat kan via gmail, maar dan moet je vervolgens wel je 06-nummer opgeven. Vervolgens kies je een blog platform om op te gaan bloggen. Je kunt met je anonieme, speciale gmail adres prima een Blogger blog aanmaken of een WordPress blog.
Denk goed na over je anonieme online identiteit. Het moet er eentje zijn die bij je past, zonder je te verraden. Dat is je blog ‘persona’.
Video Blogging Anonymously
Onderstaand filmpje gaat over anoniem bloggen en bevat 5 tips. De meeste vind ik een erg open-deur-gehalte hebben, maar de tip over betaalde ‘domein privacy protection’ vond ik wel zinnig. Verder is ze heel duidelijk: anoniem bloggen is lastiger dan ‘gewoon’ bloggen. Zeker als je geld wilt verdienen met bloggen.
Hoe promoot je een anoniem blog?
Hoe promoot je je blog als je niet wilt dat iemand weet dat jij degene bent die er opschrijft? Dat valt nog niet mee! Joseph Hogue zegt, in het filmpje hieronder, dat gastposts schrijven een belangrijke tactiek is. Hij adviseert een gastpost per week. Daarnaast raadt hij Pinterest en Stumbleupon aan voor blogpromotie, omdat daar profielfoto’s niet zo’n grote rol spelen.
Mijn conclusie over anoniem bloggen
Een blog is per definitie publiek. In die zin heb ik gemengde gevoelens over anoniem bloggen. Want als je niet wilt dat iemand weet dat jij het schrijft, waarom dan niet gewoon thuis op de computer bloggen in een tekstbestand? Waarom dan toch je teksten met de wereld delen, als je niet wilt dat mensen weten wie er achter zit? Toch snap ik de keuze voor anoniem bloggen van sommige mensen wel. Soms wil je graag feedback en de gedachten van andere mensen ergens over weten. En dan is een blog natuurlijke de perfecte methode.
Voor anoniem bloggen zijn 3 dingen van belang: een anoniem emailadres, een goed blogplatform en grote voorzichtigheid om je identiteit te beschermen.
Zelf vind ik anoniem bloggen veel te ingewikkeld. Ik heb geen puf om me voortdurend af te vragen of ik mezelf niet per ongeluk ergens mee verraad. Ik vind anoniem bloggen beter dan blogposts beschermen met een wachtwoord. Dat vind ik namelijk erg irritant: een publiek blog ontoegankelijk maken…
Wat vind jij van anoniem bloggen?
Ik blog en reageer onder een pseudoniem en doe dat inmiddels 15 jaar. Via Blogspot of WordPress.com kom je niet bij SIDN/Whois te staan. Bij mij ging het om het reageren. Mijn achternaam is vreemd en maar 25 mensen op de wereld gebruiken hem. Mijn voor en achternaam is 100% uniek. Ik heb ook last gehad toen ik mijn achternaam op een forum gebruikte. Vanwege mijn achternaam werd ik gebanned.
Het is idd erg moeilijk om m’n naam te achterhalen, ook al omdat ik een fake mailadres gebruik tegen het volgen door allerlei internetbedrijven die zichzelf ook niet bekend maken. Het zijn 3 miljardenomzet bedrijven, die info krijgen via Google, Façebook en nog wat partijen. Ze kunnen je compleet uittekenen qua opvatting en gedrag en verhandelen dat. Zij maken gebruik van IP en vooral van mailadressen. Een IP-nummer kan door meer personen worden gebruikt op scholen e.d. Ik blokker overigens ook alle reclame- en Façebook-domeinen.
Ik denk dat 95% der annoniemen geen enkel crimineel oogmerk heeft. Geldt ook voor alle columnisten e.d. die decennialang onder pseudoniem boeken of columns hebben gepubliceerd. Als iemand mij een mail stuurt via mijn anonieme mailadres op Ximaar, dan wordt automatisch mijn annoniemiteit verbroken als ik daar een mail op terugstuur. Ik zit daar niet mee, het komt uiterst zelden voor.
Wauw, al 15 jaar anoniem bloggen. Ik vind het knap gedaan Ximaar. En zeker als je achternaam zo uniek is, kan ik me daar best wat bij voorstellen. Goed om te lezen hoe jij dat aanpakt!
Behalve een goed artikel over anonimiteit, (en een GEWELDIGE foto met die emmer,,,,,,) heeft ook Ximaar het goed verwoord. Applaus
Ik blog anoniem. En daar heb ik zelfs niet moeten over nadenken. Dat wil niet zeggen dat mijn omgeving niet weet dat ik dat doe, integendeel zelfs. Maar het wereldwijde web is groot en niet iedereen heeft goede bedoelingen.
Voor ik blogde was ik erg actief op een forum. Iedereen was daar anoniem. Het ging over een forum waar steeds dezelfde mensen terug kwamen en het was daar meestal erg fijn.
Maar niet altijd. Er hing daar ook iemand – met een kleine maar hardnekkige aanhang – rond die mij (en ook een aantal andere mensen) pestte en stalkte, en dat zette zich ook door in het echte leven. Ik vond dat behoorlijk eng want ik kende haar niet in het echte leven.
En dat is de reden waarom ik niet heb moeten nadenken over al dan niet anoniem bloggen. Ik wil mezelf beschermen tegen mensen die het niet zo goed menen. Mijn anonimiteit is dus niet gericht op anoniem blijven tov de mensen die ik in mijn dagelijkse leven ken, maar net tov al de rest.
Ik ben er trouwens iets minder strikt in geworden want ik gebruik tegenwoordig al een foto van mezelf.
En lastig vind ik dat niet, maar ik blog dan ook niet omwille van commerciële redenen.
Brrrr, wat een nare ervaring lijkt me dat Moois van mie, dat iemand je stalkt. En dat dit ook doorzet in je gewone dagelijks leven. Dat is de schaduwzijde van het internet. Ik snap best dat je dan kiest voor anoniem bloggen.
Ik wil ook graag beginnen met anoniem bloggen. Er zitten gevoelige dingen in mijn hoofdstukken, waarbij ik mezelf blootgeef. Daarom wil ik beginnen met anoniem bloggen. Maar hoe kan ik ergens iets plaatsen, dat ook wordt gelezen. Ik hoef er geen geld aan te verdienen maar wil gewoon mijn gedachten delen en de reactie van anderen zien.
Je kunt een Blogger blog aanmaken en een pseudoniem gebruiken. Je maakt je blog dan voor iedereen toegankelijk, maar je laat niet weten wie of wat je bent.
Daarnaast kun je het zo instellen dat alleen bepaalde mensen toegang hebben tot je blog en/of dat je blog niet gevonden kan worden door zoekmachines. Nadeel hiervan is natuurlijk wel dat je dan minder bezoekers zult krijgen.
Dus als het je echt gaat om het kunnen delen en je ook graag reacties wilt, zou ik gaan voor het pseudoniem. Ik zou dan een incognito venster openen in je browser, en vervolgens een nieuw (anoniem) gmailadres aanmaken speciaal voor je blog. Met dat emailadres maak je vervolgens bij Blogger een blog aan.
Nee, ik hoef niet anoniem. Zoveel interesse is er niet in wat ik schrijf. En ik schrijf gewoon geen lelijke dingen over anderen…
Ik blog met mijn eigen naam. Beschrijvingen van andere in mijn blog zijn bijna altijd anoniem. Maar ook bij anonieme blj verhalen vraag ik eerst toestemming. Bij reclameblogs geef ik voor zover dat kan een verwijzing naar een website.
Slechts een enkele keer heb ik mijn woede over anderen met naam en toenaam beschreven.
Voor de inhoud van mijn blogpost mag iedereen mij aanspreken.
Vriendelijke groet,
Goed punt Rob: zelfs al ben je zelf niet anoniem, dan is het nog wel van belang om personen in je directe omgeving, over wie je schrijft anoniem te houden.
Anoniem bloggen had ik graag gewild maar toen ik wist hoe het moet was ik al begonnen met mijn gewone mailadres. Jammer.
Pas toen ik op Hyves ging besefte ik hoe groot de Internetinvloed was, door de gerelateerde reclame.
Intussen maakte het niets meer uit, denk ik, naam en volledige identiteit worden toch al bewerkt.
Ik blog al vanaf 2008 anoniem en dat bevalt me nog steeds.
Dat is ook al een hele tijd! En jou blog ken ik wel Eurootje. Het wonderlijke is dat ik door je blog wel een idee denk te hebben van wie je bent : ) Ook als anonieme blogger kun je dus een blog identiteit hebben.
Mijn mantra op internet is: doe alles anoniem, tenzij het echt nodig is om je naam te gebruiken.
Bedenk dat alles wat je aan het internet toevertrouwd voorgoed op het internet staat, en dus je hele rest van je leven tegen je gebruikt kan worden.
Het verbaast me vaak dat mensen met naam en toenaam hele persoonlijke dingen vertellen en foto’s van kinderen plaatsen enzo. Ik ben heel benieuwd wt die kinderen er van vinden als ze in de puberteit zijn beland.
Zoals ook in het werkelijke leven is het op het internet niet anders.
Wat je zegt en/of doet blijft.
Bezin dus eer ge begint.
Zo vind ik persoonlijk mijn weg in het leven en op internet.
Vriendelijke groet,
Duidelijk stuk over voor en nadelen van anoniem bloggen
Ik kan me heel goed vinden in wat hierboven aan reacties is gegeven.
Ik blog sinds 2010 en doe dat onder pseudoniem. Dat heeft alles te maken met het wereldwijde web en wat de grote jongens zoal van je willen weten. Ook heb ik met het thuisfront de afspraak over privézaken niet te bloggen. En als er op dat gebied iets op mijn passeert is het aangepast, zonder de waarheid geweld aan te doen.
Voor de schrijverij heb ik een apart mailadres en dat bevalt uitstekend. Natuurlijk heeft Blogger mijn 06 nummer gevraagd, maar dat heb ik niet gegeven. Je kunt voor het geval dat er iets misgaat bij Blogger een tweede mailadres aanmaken. Daarbij maak ik regelmatig een back-up van mijn blog op zowel een harde schijf als een USB stick, dus in die zin ben ik niet afhankelijk van Blogger.
Veel van mijn vaste lezers kennen mijn naam inmiddels, maar tot nu toe heeft niemand zich nog vergist op mijn blog, ik waardeer dat zeer!
En verder moet ieder in Blogland doen wat zij of hij prettig vindt. Ik deel je mening niet dat je teksten niet onder pseudoniem moet plaatsen, ik word daar echt geen ander mens van.
Hai Ferrara,ook jouw blog ken ik wel : ) Leuk dat het anoniem bloggen ook bij jou zo goed gaat.
N.B. Ik zeg niet dat je niet anoniem moet bloggen overigens : ) Dat moet inderdaad iedereen zelf weten. Hoogstens is het voor bloggers die geld willen verdienen met hun blog lastiger als ze anoniem bloggen.
Ik ben anoniem begonnen met mijn schilderblog De Draad Aquarellen. Mijn bloggeraccount is ook onder die naam. Ik gebruik dat mailadres ook alleen voor blog en schilder gerelateerde dingen. Pas later heb ik mijn naam aan mijn blog toegevoegd. Soms heb ik spijt van mijn blognaam, maar aan de andere kant: mensen kennen me onder die blognaam. Zo zit ik ook op facebook.
Wel ben ik terughoudend met te persoonlijke informatie.
Ben jij dat met die emmer? Prachtige foto!
Ik vind dat jij altijd zo’n prachtige avatar hebt (plaatje bij de comments). Die springt er echt uit, en maakt me nieuwsgierig. Als mensen je onder een bepaalde blognaam goed kennen, dan heeft dat zeker waarde vind ik altijd. Ik zou dan ook voorzichtig zijn met veranderen.
Ik ben het inderdaad met een emmer op mijn hoofd : ) Dankjewel voor het leuke compliment.
Ik blog nu een aantal jaren anoniem. Misschien als ik het nog jaren vol hou, ga ik onder mijn eigen naam bloggen. Dat doet Zuinigaan bijvoorbeeld nu ook na jaren anoniem te hebben geblogd.
Voor nu ga ik nog altijd door het leven als zuinigeman, wel is het zo als je eenmaal iets plaatst op het internet dat het altijd terug te vinden is. Dat weer houdt mij er van om met mijn eigen naam te gaan bloggen.
Anoniem bloggen of niet? Je vindt veel blogs over dit onderwerp. Het houdt blijkbaar veel mensen bezig. Aan anoniem online gegevens delen is blijkbaar een behoefte. En best logisch eigenlijk.
Even naast de AVG-wetgeving en hoe makkelijk je gegevens over het internet verspreid worden, tegenwoordig is een online haatcampagne ook (helaas) orde aan de dag… Dus vanuit veiligheidsoverwegingen kan men wel eens denken dat anoniem reageren gewoon prettiger is.
Overigens lijkt het wel een trend te worden, om steeds meer alles anoniem te doen. Zo stuitte ik recent op een website die een dienst levert waarbij je post anoniem kan ontvangen… Blijkbaar ook behoefte aan…
En tot slot is er sinds enige tijd ook een beldienst die er voor zorgt dat je als beller anoniem blijft. Ik weet niet of we er blij van moeten worden, van al die anonimiteit, maar de behoefte ernaar blijkt te blijven groeien…