Is de HCU eigen schuld dikke bult?!
Hebben wij bloggers de Google Helpful Content Update, ook wel bekend als HCU. aan onszelf te danken? Omdat we allemaal blogposts zijn gaan schrijven met dezelfde keywords en dezelfde opzet? Met andere woorden, is de HCU een gevalletje: ‘Eigen schuld, dikke bult?!’
Naast de jammerkreten van bloggers die zowel hun bezoekersaantallen als hun inkomsten zagen verdwijnen, gaan er her en der ook stemmen op die voorzichtig opperen dat Google een punt heeft.
In Amerika is dat Lily Rae, en in Nederland is dat Chantal Smink waarbij Chantal het scherper verwoordt dan Lily Rae.
Hebben bloggers de HCU aan zichzelf te danken?
De HCU is een poging van Google om de zoekresultaten te verbeteren. Nou kun je van mening verschillen of de zoekresultaten inderdaad verbeterd zijn, ik vind van niet, maar Google’s streven naar verbetering is natuurlijk nobel. ‘Niks mis mee,’ zou Olof van B&B Vol Liefde zeggen.
Appeltaart SEO
Chantal Smink is één van de mensen die vindt dat Google een goed punt heeft met hun heftige logaritme update. Zij gebruikt in dit verband graag de term Appeltaart SEO. Op het keyword Appeltaart wordt vaak gezocht, en daarom hebben heel veel mensen een blogpost over appeltaart geschreven. Het probleem is echter dat zo’n recept weinig vernieuwend is. Al die blogposts over appeltaart voegen weinig toe, en kunnen dus best gemist worden. Tenzij je één of andere topkok bent, of een expert in appeltaart. Dan kom je weer uit bij EEAT.
Iedereen vindt zijn eigen kind mooi
Het probleem met de HCU is dat veel onschuldige bloggers, die vinden dat ze wel degelijk goede en originele content produceren, ten onrechte geraakt zijn door de HCU. Laat ik het zo zeggen, in een poging om de troep op het internet op te ruimen is Google niet erg voorzichtig te werk gegaan. Ook hier plaatst Chantal Smink een kritische kanttekening:
Iedereen vindt zijn eigen kind mooi en lief. Iedereen vindt zijn eigen blog goed en origineel.
En daarmee heeft Chantal een goed punt. Het is inderdaad vaak moeilijk om objectief te zijn over je eigen blog. Als je zegt dat je content hartstikke origineel is, is dat dan terecht? Het is een lastige en soms pijnlijke vraag om jezelf te stellen. Ik moest in ieder geval schoorvoetend toegeven dat ook ik inderdaad wel wat blogposts heb geschreven waarvan ik denk: ‘Tsja…. die zouden best gemist kunnen worden op het wereldwijde net.’
Ja maar, Google zit ook wel echt fout!
Nu ik heel volwassen en objectief heb toegegeven dat Google’s HCU op zich goed is, wil ik toch ook even de schijnwerper richten op de andere kant! En dat is de kant waarbij Google wel degelijk goede blogposts negeert en niet laat zien in de zoekresultaten.
Sterker nog, als ik bijvoorbeeld zoek op de naam van mijn blog Huisvlijt in combinatie met bijvoorbeeld Vinted, dan laat Google niet mijn blogpost zien over Vinted. Terwijl mijn ‘user intent’ toch duidelijk is: ik wil weten wat Huisvlijt over Vinted zegt. En volgens Google draait het allemaal om user intent.
Of wat vind je van deze: Google laat een resultaat van Huisvlijt zien, maar dan de pin van de betreffende blogpost die op Pinterest staat. Dus niet een directe link naar Huisvlijt, nee, een link naar Pinterest.
Google meet met twee maatstaven
Daarnaast houdt Google zich niet aan hun eigen richtlijn dat je moet weten waar je het over hebt als je een blogpost schrijft. Tijdschriften als Libelle en Margriet scoren bijvoorbeeld nog steeds hoog in Google zoekresultaten met niemendalletjes over bijvoorbeeld baking soda, terwijl ze daar zeker geen expert in zijn. Het is niet eerlijk!
Het Calimero effect: ‘Het is niet eerlijk!’
Ja maar, ja maar, het kan dan wel niet eerlijk zijn, het is wel de nieuwe realiteit als blogger. Wat ooit goede content was, is dat nu niet meer. Het is dus belangrijk om kritisch naar je eigen blog te kijken. Om je op weg te helpen kan ik je Chantals zogenoemde ‘roasts’ aanraden. Daarin neemt ze een website onder de loepen benoemt wat er beter kan. Zoals deze website over epilators.
Hoe nu verder als blogger?
Chantal adviseert om content te schrijven op basis van deze onbegrijpelijke letters in plaats van op basis van keywords:
QPAFFCGMIM
Dit staat voor:
- Questions (vragen)
- Problems (problemen)
- Alternatives (alternatieven)
- Frustrations (frustraties)
- Fears (angsten)
- Concerns (bezorgdheden)
- Goals (doelen)
- Myths (mythes)
- Interests (interesses)
- Misunderstandings (misverstanden)
Door deze methode verzeker je je ervan dat je blogpost ook echt helpful is.
Samenvattend
De gevolgen van de HCU waren desastreus voor vrijwel alle bloggers, en dat is best erg. Voor sommige bloggers betekent het echt dat ze niet langer kunnen rondkomen van hun blog. Sommigen hangen hun blog dan ook aan de wilgen, en gaan op zoek naar ander werk.
Afgezien van het feit dat de gevolgen heel vervelend zijn voor bloggers, is de intentie van Google met de HCU goed. Er was ook veel troep op het internet. Maar mijn twee kanttekeningen zijn:
- Goede blogs zijn ook geraakt.
- Google meet met twee maten door grote sites weg te laten komen met dezelfde troep waar Google met de HCU vanaf wil.
Maar goed, het is net als met de dinosauriërs: we moeten ons aanpassen of uitsterven.
Ik kies dan toch liever voor aanpassen.
Eén van mijn pogingen om de HCU te overleven is met behulp van Pinterest. Ik heb daar speciaal de cursus van Carly voor aangeschaft:
Helaas is meer Pinterest gebruiken waarschijnlijk niet genoeg. Het draait tegenwoordig allemaal om ‘een brand’ worden. Dat betekent jezelf ook zichtbaar maken in de vorm van filmpjes op bijvoorbeeld Youtube of TikTok.
Zover heb ik mezelf helaas nog niet kunnen evolueren….
Leestips
Mijn eerdere blogposts over de HCU
- Google Helpful Content update 2022: maak je niet druk
- De gevreesde Google Unhelpful Update
- Bloggen na de HCU: heeft dag nog wel zin?
- Is er leven na de HCU van maart 2024
Hoe is het jou vergaan na de HCU? En wat vind jij van de Google zoekresultaten? Zijn ze inderdaad verbeterd?
Reacties
Is de HCU eigen schuld dikke bult?! — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>